SELEKCJA DIAMENTÓW - 4C
Diament nie bez powodu jest minerałem najczęściej zdobiącym pierścionki zaręczynowe. Ten trudnotopliwy, odporny na kwasy i niespotykanie twardy materiał fascynował ludzkość właściwie od zawsze. Diamentom przypisywano wiele magicznych właściwości – były kojarzone z pięknem, bogactwem i doskonałością. Pierwsze sposoby określenia wartości tych minerałów były dość prymitywne i wiązały się głównie z ich wagą.
Dopiero później, obok masy pojawiła się druga ważna cecha, czyli barwa kamienia. Ocena diamentów na podstawie ich koloru nie była już tak oczywista jak w przypadku ciężaru i ściśle wiązała się z subiektywnymi odczuciami. Ponieważ popularność diamentów rosła, pojawiła się potrzeba usystematyzowania kryteriów ich wyceny. Wtedy też do masy i barwy dołączyła ocena czystości i poprawności szlifu, tym samym dając początek 4C (carat, clarity, colour, cut) – metodzie określania wartości diamentów stosowanej do dzisiaj.
1. Masa (CARAT)
Jest to cecha najprostsza do ustalenia.
Wielkość kamieni określa się w karatach, jednostce miary pochodzącej od greckiego słowa kerátion (κεράτιον – owoc karoby), mającej związek z nazwą nasion, które stosowano w formie odważników.
1 karat = 0,2 grama.
2. Barwa (COLOUR)
Barwa jest jedną z najważniejszych cech wycenianego diamentu.
Wszystkie rodzaje określeń kolorów tyczą się kamieni od bezbarwnych po stonowaną biel (żółty według tradycyjnej skali). Nie oznacza to jednak, że nie występują diamenty o innych barwach i odcieniach. W celu ujednolicenia oznaczeń wprowadzono nazewnictwo dotyczące tych najczęściej występujących kolorów od D do Z:
D, E, F – bezbarwne
G, H, I, J – niemalże bezbarwne
K, L, M – bardzo lekko żółte
N, O, P, Q, R, S, T, U, V, W, X, Y, Z – lekko żółte
3. Czystość (CLARITY)
Na czystość kamienia wpływają jego wewnętrzne i zewnętrzne niedoskonałości. Mogą to być różnego rodzaju inkluzje, zmętnienia lubi inne wady powstałe w trakcie wzrostu naturalnych diamentów. Im mniej defektów tego rodzaju, tym wyższa klasa czystości. Kierując się tą zasadą, możemy podzielić je w następujący sposób:
LC – Loupe Clean – lupowo czysty. Tu można wyróżnić jeszcze dwie klasy FL – Flawless oraz IF – Internally Fawless
VVS1, VVS2 – Very Very Small inclusions – bardzo bardzo małe inkluzje
VS1, VS2 – Very Small inclusions – bardzo małe inkluzje
Si1, Si2 – Small inclusions – małe inkluzje
P1 – Pique prim – znamiona wewnętrzne
P2, P3 – Pique secundum, Pique tertium – duże lub liczne znamiona wewnętrzne
4. Szlif (CUT)
To właśnie szlif sprawia, że diament staje się brylantem.
Sposób oszlifowania kamienia wpływa znacząco na sposób załamywania przez niego światła i pozwala wydobyć z diamentu jego charakterystyczny blask.
Przy ocenie jakości szlifu bierze się pod uwagę takie kryteria jak: kształt, proporcje i wykończenie. Im więcej błędów w szlifie, tym niższa cena kamienia.
WIĘCEJ NIŻ 4C
4C to 4 podstawowe kryteria oceny diamentu.
W Novvak Jewellery równie ważne jak barwa i szlif są takie standardy jak certyfikat i fluorescencja.
Oprócz tego oferujemy diamenty w szlifach fantazyjnych.
Kształt
Kształt diamentów możemy podzielić na dwie grupy: szlif okrągły, popularnie zwany „brylantowym”, oraz tak zwane „szlify fantazyjne”, do których możemy zaliczyć wszystkie kształty poza okrągłym, np. markizę, owal, łezkę, serce, szmaragd itp.
Fluorescencja
Fluorescencja to jeden z rodzajów luminescencji i oznacza, że diament pod wpływem światła UV emituje światło. Najczęściej jest ono w barwie niebieskiej o różnej intensywności, ale też występuje w barwie czerwonej, żółtawej, pomarańczowej, zielonej itp.
Klienci preferują te diamenty, które nie mają fluorescencji, gdzie barwa czy wizualny odbiór nie jest zaburzony.
